Strach ma wielkie oczy – o strachu, lęku i szkodliwości straszenia dzieci w procesie wychowania

Abstrakt

Lek i strach to zjawiska powszechne i naturalne w całym s wiecie ożywionym. Pojawiają się również jako ludzkie przeżycia. Pozwalają orientować się w mającym nadejść grożącym nam niebezpieczeństwie; ich pokonanie odbierane jest jako zwycięstwo nad sobą, swoja natura. Często jednak lek i strach pojawiają się w formie patologicznej; mogą być powodowane m.in. przez media, komputery i inne zdobycze cywilizacji. Wiele naszych dziecięcych leków i strachów, jak i tych trwających do lat dorosłości, ma swoje źródło w relacji wychowawczej dorośli-dziecko. Straszenie wykorzystywane jest szeroko jako łatwy i niewyszukany sposób „panowania” nad dziećmi. Jak być s wiadomym i odpowiedzialnym rodzicem, wychowawca, zamiast korzystać z zastraszania młodszych, słabszych, mniej odpornych będących pod nasza opieka?