Rozszerzona diagnoza sądowa w wypadkach podejrzenia wykorzystywania seksualnego: wieloośrodkowe badanie terenowe

Abstrakt

W wypadku pewnej grupy dzieci uczestniczących w postępowaniu dochodzeniowym w związku z podejrzeniem wykorzystywania seksualnego konieczne jest przeprowadzenie więcej niż jednego przesłuchania. Model diagnozy sądowej opracowany przez Krajowy Ośrodek Pomocy Dzieciom Krzywdzonym (National Children 's Advocacy Center - NCAC) powstał z myślą o tej właśnie grupie dzieci. Po zakończeniu dwuletniego badania pilotażowego w NCAC (Cames i in. 1999) 22 specjalistów z około 20 ośrodków zlokalizowanych w różnych miastach Stanów Zjednoczonych weryfikowało skuteczność tego modelu przez kolejne dwa lata. W badaniu uczestniczyło 147 dzieci, skierowanych na rozszerzoną diagnozę sądową ze względu na podejrzenie wykorzystywania seksualnego. Badanie pilotażowe wykazało, że 47% dzieci poddanych rozszerzonej diagnozie sądowej ostatecznie ujawniło wiarygodne informacje na temat doświadczonego wykorzystywania, a ustalenia sądowe potwierdziły 71% z tych przypadków. W przedstawionym tu badaniu terenowym uzyskano wyniki zbliżone do wyników badania pilotażowego: W 44,5% przypadków uzyskano wiarygodną relację dziecka, która w 73% spraw znalazła potwierdzenie w rezultatach postępowania sądowego. Łączna analiza przypadków, w których uzyskano wiarygodny opis wykorzystywania seksualnego, oraz spraw, w których wykorzystywanie seksualne uznano za mało prawdopodobne, wykazała, że w 64% przypadków procedura rozszerzonej diagnozy sądowej przynosi wiarygodne informacje, użyteczne przy podejmowaniu decyzji dotyczących procedur ochrony dzieci przed krzywdzeniem oraz postępowania sądowego.
Aby ocenić wpływ liczby spotkań diagnostycznych w ramach badanego modelu, dzieci zostały przydzielone losowo do wersji składającej się z 4 lub 8 sesji. W zależności od wersji przeprowadzano jeden wywiad z opiekunem dziecka (tym, który nie był sprawcą wykorzystywania) i 3 lub 7 sesji z udziałem dziecka. Wersja z 8 spotkaniami przyniosła więcej wiarygodnych relacji ujawniających, niż krótsza wersja 4-spotkaniowa, przy czym różnica ta okazała się istotna statystycznie. Wreszcie, badanie miało na celu określenie wpływu charakterystyki danego przypadku i cech dziecka na wyniki diagnozy. Badano wpływ czynników, takich jak: przynależność rasowa, płeć, wiek, przemoc domowa, sytuacja rodzinna i spory dotyczące prawa do opieki nad dzieckiem.