Predyktory recydywy przestępstw seksualnych: uaktualniona metaanaliza

Abstrakt

Przedmiotem niniejszej analizy ilościowej są wyniki badań empirycznych, poświęconych czynnikom zwiększającym ryzyko recydywy wśród przestępców seksualnych. Dokonano przeglądu 95 różnych badań, w których uczestniczyło ponad 31 tys. Przestępców seksualnych, analizując niemal 2000 prognoz recydywy. Wyniki analizy potwierdziły, że dewiacyjne zainteresowania seksualne i orientacja antyspołeczna są istotnymi predyktorami recydywy przestępstw seksualnych. Orientacja antyspołeczna (np. niestabilny styl życia, historia łamania reguł) okazała się również szczególnie ważnym predyktorem recydywy przestępstw nieseksualnych z użyciem przemocy oraz recydywy ogólnej. Badanie ujawniło także kilka nowych zmiennych prognostycznych, przy czym niektóre z tych odkryć mogą się okazać użyteczne z punktu widzenia działań interwencyjnych (np. obsesje seksualne, konflikty w związkach intymnych, identyfikacja emocjonalna z dziećmi, wrogość). W porównaniu ze swobodną oceną kliniczną, aktuarialne (matematyczne) narzędzia oceny ryzyka charakteryzowały się większą trafnością w przewidywaniu recydywy przestępstw seksualnych, recydywy przestępstw nieseksualnych z użyciem przemocy oraz recydywy ogólnej. Jeśli chodzi o prognozowanie recydywy przestępstw seksualnych, nie zaobserwowano różnic w trafności prognostycznej rozmaitych miar aktuarialnych (np. SORAG, Static-99). Miary aktuarialne służące do prognozowania recydywy ogólnej (czyli recydywy wszystkich rodzajów przestępstw) okazały się silnymi predyktorami recydywy wśród sprawców przestępstw seksualnych.