Interwencje zapobiegające zjawisku krzywdzenia małych dzieci

Abstrakt

Skutki krzywdzenia są szczególnie poważne w wypadku małych dzieci, które odznaczają się podatnością na urazy fizyczne i zaburzenia rozwojowe. Liczne badania dowiodły bezpośredniego i pośredniego wpływu krzywdzenia na fizyczny, poznawczy i emocjonalny rozwój małych ofiar. Pod wpływem wyników tych badan, a także coraz bogatszych danych empirycznych dotyczących wczesnego rozwoju mózgu, osoby zajmujące się ochroną dzieci oraz decydenci i twórcy rozwiązań politycznych w tej dziedzinie poświęcają coraz więcej uwagi sposobom docierania do małych dzieci. Celem tego artykułu jest analiza udokumentowanych skutków kilku uniwersalnych i specyficznych programów prewencyjnych adresowanych do małych dzieci i do ich rodziców, a także - na ile będzie to możliwe - wyodrębnienie tych cech omawianych programów, które wiążą się z ich większą skutecznością. Największy nacisk położono przy tym na programy, które -jak dowodzą badania - prowadzą do spadku liczby zgłaszanych przypadków krzywdzenia i zaniedbywania dzieci oraz innych niepożądanych zjawisk związanych z bezpieczeństwem dzieci, takich jak urazy czy wypadki. Ponadto artykuł analizuje wpływ tego rodzaju programów na czynniki ryzyka, które korelują z krzywdzeniem dzieci, takie jak cechy rodzica, charakterystyka dziecka oraz relacja rodzic-dziecko.