Poradnictwo dla opiekunów jako forma wspierania terapii dziecka wykorzystanego seksualnie

Monika Zielona–Jenek

Abstrakt


W artykule przestawiona została propozycja pracy z opiekunami dziecka, które z powodu wykorzystania seksualnego bierze udział w terapii. Sens proponowanej formy pracy zasadza się na idei stworzenia „wspierającego przymierza” z opiekunami na rzecz zmiany u dziecka. O ile przymierze terapeutyczne tworzone przez terapeutę i małego klienta ma pomóc w wypracowaniu zmiany — usunięciu jego trudności, o tyle przymierze z opiekunami ma na celu wspomożenie dziecka w osiąganiu tejże zmiany. Przedstawiany model pomocy składa się z dwóch, równolegle prowadzonych form: terapii dziecka i poradnictwa dla jego opiekunów. Specyfika zaproponowanego modelu pomocy polega na podporządkowaniu celów pracy z dorosłymi pracy terapeutycznej z dzieckiem. Podporządkowanie to ma rzecz jasna charakter względny — zarówno praca z dzieckiem, jak i praca z opiekunami bierze pod uwagę zasoby i możliwości dorosłych, ich gotowość do zmiany oraz kształtowane przez nich warunki wychowawcze.
Zgłaszający się po pomoc dla swojego dziecka opiekunowie opisują często przy tym swoje trudności, poczucie bezradności i bezsilności wobec problemów podopiecznego. Celem podejmowania pracy z nimi jest takie ich wsparcie, by byli w stanie na co dzień, a także po zakończeniu profesjonalnej terapii, pomagać własnemu dziecku w zmaganiu się z urazem. W artykule opisano podstawy teoretyczne proponowanego modelu pomocy, cele pracy z opiekunami, sposoby ich realizacji. Materiał zilustrowany został przykładami.

Pełny tekst:

PDF

Refbacks

  • There are currently no refbacks.