Profilaktyka krzywdzenia dzieci

Abstrakt

Biorąc pod uwagę zakorzenienie zjawiska krzywdzenia dzieci w społecznej historii oraz jego dość powszechne występowanie współcześnie w różnych postaciach i rodzajach w większości społeczeństw, wydaje się, iż ograniczanie tego problemu może przypominać walkę z wiatrakami. Tymczasem rzeczywistość praktyki przeciwdziałania krzywdzeniu dzieci pokazuje, iż zachowania tego rodzaju można ograniczać. Artykuł w syntetycznej formie ukazuje zasadnicze cechy współczesnych działań profilaktyki zjawiska krzywdzenia dziecka. W ostatnich kilkudziesięciu latach profilaktyka ta rozwinęła się znacząco, zmieniając postać z pojedynczych, realizowanych w sposób izolowany programów na złożoną wielorodzajową i wielopoziomową działalność, o określonych podstawach naukowych, opierającą się na wyrazistych założeniach. Profilaktyka krzywdzenia dzieci stanowi obecnie nie tylko rozbudowaną i zróżnicowaną rzeczywistość praktyczną, ale jest także poważnym obszarem badań naukowych zmierzających do generowania efektywnych praktyk — „evidence based practice”.