Rejestr z dostępem ograniczonym jako element systemu zapobiegania przestępczości seksualnej

Abstrakt

Pierwszego października 2017 r. weszła w życie Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym. Wywołało to dyskusję wokół proporcjonalności wprowadzonych rozwiązań w kontekście dwóch dóbr – ochrony danych osobowych i prawa do prywatności sprawców oraz konieczności zapewnienia bezpieczeństwa potencjalnym małoletnim pokrzywdzonym. Zgodnie z wytycznymi zawartymi w Konwencji z Lanzarote w miejscu, gdzie przebywają dzieci, nie mogą procować osoby skazane za przestępstwa seksualne. Rejestr z dostępem ograniczonym jest rozwiązaniem, które umożliwia realizację tego standardu i zwiększenie poziomu bezpieczeństwa dzieci. W niniejszym artykule opisano, w jaki sposób wprowadzone rozwiązania, choć nieidealne i w przyszłości zapewne weryfikowane i doprecyzowane w ramach praktyki orzeczniczej, wypełniły lukę w systemie ochrony dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym.