Eksperci w zakresie przemocy rówieśniczej – metodologiczne i etyczne aspekty prowadzenia badań z uczniami jako uczestnikami i współbadaczam

Aleksandra Tłuściak-Deliowska

Abstrakt


Rosnące zainteresowanie prowadzeniem studiów empirycznych z udziałem uczniów w podejściu przyznającym im centralną rolę w badaniach świadczy o istotnym postępie etycznym i epistemologicznym. Chociaż uczniowie mają możliwość wypowiadania się w sprawach, które ich dotyczą, a badania na temat problemów okresu dorastania prowadzone są z ich udziałem już od bardzo długiego czasu, to jednak poglądy dzieci i nastolatków na naturę różnych zjawisk społecznych oraz ich interpretacje mają raczej niewielki bądź żaden wpływ na tworzone przez badaczy definicje lub wyjaśnienia tych zjawisk. Tymczasem postępowanie dzieci i nastolatków opiera się na sposobie, w jaki to oni rozumieją i interpretują otaczający ich świat społeczny, nie zaś na tym, co dorośli lub badacze uważają za obiektywną rzeczywistość. Z tego punktu widzenia prowadzenie badań w tym nurcie staje się zasadne i wyraźnie potrzebne. Projekty, w które zaangażowani są uczniowie, wymagają, aby badacze stale zastanawiali się nad swoimi działaniami, relacjami, wartościami, intencjami i zasadami etycznymi. Przedmiotem artykułu jest analiza przejścia od skupiania się na dziecku jako obiekcie badania do traktowania dziecka jako podmiotu w badaniach naukowych, w szczególności podejmujących problematykę przemocy rówieśniczej, oraz na uczniu jako współbadaczu. Wyeksponowano trudności oraz wyzwania metodologiczne i etyczne związane z prowadzeniem tego typu badań. W szczególności dyskutowano wyzwania związane z osiąganiem symetrii w badawczych relacjach dorosły–dziecko oraz ułatwianiem dialogu obejmujące angażowanie uczniów w sposób umożliwiający współkonstruowanie wiedzy.


Pełny tekst:

PDF

Refbacks

  • There are currently no refbacks.