Zatrucia ksenobiotykami u dzieci

Abstrakt

Mimo obniżających się wskaźników hospitalizacji i zgonów z powodu urazów i zatruć, przypadki ostrych zatruć wśród dzieci są nadal częste. Chociaż większość zatruć lub podejrzeń zatruć ksenobiotykami u dzieci przebiega stosunkowo łagodnie, a hospitalizacje mają charakter obserwacji profilaktycznej, niemal codziennie dochodzi do poważnych zatruć, często przebiegających z bezpośrednim zagrożeniem zdrowia i życia małych pacjentów. W artykule przedstawione zostały najczęstsze przyczyny i okoliczności zatruć wśród dzieci, a także grupy wieku najbardziej narażone na zatrucia. Zaprezentowane w tekście przykłady okoliczności i zdarzeń mają na celu uświadomienie, w jakich sytuacjach może dojść do ostrego zatrucia i kto, w głównej mierze, jest za nie odpowiedzialny, niezależnie od przypadkowego lub zamierzonego charakteru zatrucia. Zatrucia zamierzone mają cechy demonstracji, są próbą zwrócenia na siebie uwagi i przekazania najbliższym informacji, że „jestem, żyję obok was, (…) chcę żyć z wami”, ale są podejmowane także z zamiarem pozbawienia się życia. W diagnostyce zatruć pomocne mogą okazać się ośrodki informacji toksykologicznej, które – mimo rozlicznych własnych problemów – dokładają starań, aby dopomóc w diagnostyce i leczeniu małych pacjentów.