Telefon zaufania dla dzieci. Cztery funkcje telefonicznego pomagania
Abstrakt
Uruchomienie przez Fundację Dzieci Niczyje Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111, w listopadzie 2008 r., poprzedziły liczne i solidne przygotowania. Zorganizowano wiele spotkań z osobami pracującymi wcześniej w innych telefonach zaufania zarówno w kraju, jak i za granicą. Przyszli konsultanci odbyli kilka wyjazdów stażowych, m.in. do Czech i na Węgry, aby przyjrzeć się, jak „na żywo” wygląda praca działających już wtedy telefonów 116 111 w innych europejskich krajach. Wiele godzin rozmów, dyskusji, szkoleń i wspólnej pracy — po to, by stworzyć jedną, jasną wizję i zasady nowego telefonu. W naszych poszukiwaniach sięgnęliśmy po wiedzę osób, które miały wcześniejsze doświadczenia związane z tworzeniem i obsługą telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży, w tym Telefonu Zaufania Stowarzyszenia OPTA, który powstał w 1992 roku i działał 10 lat, głównie na terenie Warszawy i województwa mazowieckiego.
Poniższy artykuł, napisany już prawie dziesięć lat temu przez Monikę Jaroszewską, konsultantkę wyżej wspomnianego telefonu, jest nadal aktualny i porusza kwestie niezwykle istotne z punktu widzenia praktyka — konsultanta, udzielającego pomocy dzieciom i młodzieży.
Uruchomienie przez Fundację Dzieci Niczyje Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111, w listopadzie 2008 r., poprzedziły liczne i solidne przygotowania. Zorganizowano wiele spotkań z osobami pracującymi wcześniej w innych telefonach zaufania zarówno w kraju, jak i za granicą. Przyszli konsultanci odbyli kilka wyjazdów stażowych, m.in. do Czech i na Węgry, aby przyjrzeć się, jak „na żywo” wygląda praca działających już wtedy telefonów 116 111 w innych europejskich krajach. Wiele godzin rozmów, dyskusji, szkoleń i wspólnej pracy — po to, by stworzyć jedną, jasną wizję i zasady nowego telefonu. W naszych poszukiwaniach sięgnęliśmy po wiedzę osób, które miały wcześniejsze doświadczenia związane z tworzeniem i obsługą telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży, w tym Telefonu Zaufania Stowarzyszenia OPTA, który powstał w 1992 roku i działał 10 lat, głównie na terenie Warszawy i województwa mazowieckiego.
Poniższy artykuł, napisany już prawie dziesięć lat temu przez Monikę Jaroszewską, konsultantkę wyżej wspomnianego telefonu, jest nadal aktualny i porusza kwestie niezwykle istotne z punktu widzenia praktyka — konsultanta, udzielającego pomocy dzieciom i młodzieży.
Poniższy artykuł, napisany już prawie dziesięć lat temu przez Monikę Jaroszewską, konsultantkę wyżej wspomnianego telefonu, jest nadal aktualny i porusza kwestie niezwykle istotne z punktu widzenia praktyka — konsultanta, udzielającego pomocy dzieciom i młodzieży.
Uruchomienie przez Fundację Dzieci Niczyje Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111, w listopadzie 2008 r., poprzedziły liczne i solidne przygotowania. Zorganizowano wiele spotkań z osobami pracującymi wcześniej w innych telefonach zaufania zarówno w kraju, jak i za granicą. Przyszli konsultanci odbyli kilka wyjazdów stażowych, m.in. do Czech i na Węgry, aby przyjrzeć się, jak „na żywo” wygląda praca działających już wtedy telefonów 116 111 w innych europejskich krajach. Wiele godzin rozmów, dyskusji, szkoleń i wspólnej pracy — po to, by stworzyć jedną, jasną wizję i zasady nowego telefonu. W naszych poszukiwaniach sięgnęliśmy po wiedzę osób, które miały wcześniejsze doświadczenia związane z tworzeniem i obsługą telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży, w tym Telefonu Zaufania Stowarzyszenia OPTA, który powstał w 1992 roku i działał 10 lat, głównie na terenie Warszawy i województwa mazowieckiego.
Poniższy artykuł, napisany już prawie dziesięć lat temu przez Monikę Jaroszewską, konsultantkę wyżej wspomnianego telefonu, jest nadal aktualny i porusza kwestie niezwykle istotne z punktu widzenia praktyka — konsultanta, udzielającego pomocy dzieciom i młodzieży.
Pełny tekst:
PDFRefbacks
- There are currently no refbacks.