Przewidywanie rezyliencji u adolescentów - ofiar wykorzystywania seksualnego

Abstrakt

W opisanym badaniu analizowano czynniki stanowiące predyktory rezyliencji u dorastających młodych ludzi, którzy doświadczyli wykorzystywania seksualnego. Posługując się ekologicznym modelem Bronfenbrennera, zwanym modelem PPCT — od angielskich słów process (proces), person (osoba), context (kontekst) i time (czas), autorzy tego badania przeanalizowali czynniki proksymalne i dystalne, które mogą determinować reakcje adolescentów na doświadczenie wiktymizacji seksualnej. W tym badaniu korelacyjnym przeprowadzono analizę regresji hierarchicznej (237) danych przekrojowych zgromadzonych podczas amerykańskiego badania dobrostanu dzieci i młodzieży (National Survey of Child and Adolescent Well-Being; NSCAW, Dowd i in. 2002). Niniejsze badanie wykazało, że zaangażowanie szkolne, wsparcie społeczne otrzymywane przez opiekunów, nadzieja i pozytywne oczekiwania wobec przyszłości, poziom wykształcenia opiekunów oraz status społeczno–ekonomiczny stanowią predyktory rezyliencji. Zgodnie z modelem PPCT otrzymane wyniki sugerują, że położenie większego nacisku na środowisko (kontekst) może poprawić jakość wsparcia udzielanego nastoletnim ofiarom wykorzystywania seksualnego i jego skuteczność w zwiększaniu rezyliencji. Uzupełnienie interwencji skoncentrowanych na indywidualnej zmianie interwencjami wpływającymi na czynniki środowiskowe może przynosić większe korzyści adolescentom, którzy doświadczyli wykorzystywania seksualnego.