Pomoc online dzieciom w trudnych sytuacjach życiowych

Lucyna Kicińska

Abstrakt


Pomoc online to stosunkowo nowa forma pomocy osobom w trudnych sytuacjach życiowych. W artykule omówiono przyczyny jej popularności wśród dzieci i młodzieży oraz ograniczenia płynące z braku bezpośredniego kontaktu w relacji pomocowej. Przedstawiono również wyniki badania „Pomoc online dzieciom w trudnych sytuacjach życiowych”, które zostało przeprowadzone w 2015 roku w ramach projektu finansowanego ze środków Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego (International Visegrad Fund). Koordynatorem projektu była Fundacja Dzieci Niczyje (obecnie Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę), partnerami – organizacje z Czech, Słowacji i Węgier, które prowadzą w swoich krajach telefony pomocowe pod europejskim numerem 116 111 i jednocześnie dają dzieciom możliwość kontaktu przez internet. Celem badania było przybliżenie perspektywy dzieci, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej i szukały wsparcia online. W artykule przedstawiono również wnioski i rekomendacje płynące z przeprowadzonego badania.

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Abbott, J., Klein, B., Ciechomski, L. (2008). Best practices in online therapy. Journal of Technology in Human Services, 26(2/4), 360–375.

Chester, A., Glass, C. (2006). Online counselling: A descriptive analysis of therapy services in the Internet. British Journal of Guidance and Counselling, 34 (2), 145–160.

Fukkink, R., Hermanns, J. (2007). Children’s experiences with the Kindertelefoon: Telephone support compared to chat support. SCO-Kohnstamm Instituut.

Fundacja Dzieci Niczyje (2009). Problem Krzywdzenia Dzieci. Postawy i doświadczenia w siedmiu krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Waszawa: Fundacja Dzieci Niczyje.

Nahtigal, N. (red.). (2015). The Voices of Children. Child Helpline International.

Nahtigal, N. (2016). The importance of Child Helplines for Child Protection System in Europe. Child Helpline International.

Przewłocka, J. (2015). Bezpieczeństwo uczniów i klimat społeczny w polskich szkołach. Raport z badania. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.

Robinson, E. (2009). Online counselling, therapy and dispute resolution: a review of research and its application to family relationship services. Australian Family Relationships Clearinghouse Briefing, 15, 1–9.

Sajkowska, M. (2010). Wiktymizacja dzieci i młodzieży. Raport z badań. Warszawa: Fundacja Dzieci Niczyje.

Santhiveeran, J. (2004). E-therapy: Scope, concerns, ethical standards and feasibility. Journal of Family Social Work, 8(3), 37–54.

Sindhal, T. N. (2013). Chat Counselling for Children and Youth – a Handbook. Child Helpline International.

Suler, J. (2001). Assessing a person’s suitability for online therapy: The ISMHO clinical case study group. Cyberpsychology and Behavior, 4(6), 675–679.

Żurkowska, D. (2015a). Pomoc online dzieciom w trudnych sytuacjach życiowych. Specyfika problemów zgłaszanych przez dzieci. Raport z badania. Warszawa: Fundacja Dzieci Niczyje.

Żurkowska, D. (2015b). Online help for children at risk. Analysis of problems reported by children. Comparative report. Warszawa: Fundacja Dzieci Niczyje.


Refbacks

  • There are currently no refbacks.