Przestępstwa konwencjonalne wśród polskich nastolatków. Wyniki Ogólnopolskiej diagnozy skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci

Abstrakt

W artykule przedstawiono wyniki Ogólnopolskiej diagnozy skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci dotyczącej skali przestępstw konwencjonalnych i zrealizowanej na ogólnopolskiej, reprezentatywnej próbie 1155 nastolatków w wieku 11–17 lat. Okazało się, że 32% polskich nastolatków doświadczyło kiedykolwiek co najmniej jednej z badanych form przestępstw konwencjonalnych – wandalizmu, rozboju lub napaści przy użyciu niebezpiecznego narzędzia. Co siódmy badany (15%) zadeklarował, że tego typu wydarzenie miało miejsce w ciągu roku poprzedzającego badanie. W analizach regresji logistycznych predyktorami zwiększającymi szansę na doświadczenie przestępstw konwencjonalnych były lokalizacja szkoły oraz nadużywanie alkoholu lub używanie narkotyków przez członka rodziny. Najczęściej doświadczaną z analizowanych form przestępstw konwencjonalnych był wandalizm (24%), a następnie rozbój (11%) i napaść przy użyciu niebezpiecznego przedmiotu (6%). W Ogólnopolskiej diagnozie skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci oprócz siedmiu kategorii krzywdzenia i dysfunkcji w rodzinie badano również zachowania autodestrukcyjne, takie jak samookaleczenia i próby samobójcze. W analizach regresji wykazano istotne zależności między zachowaniami autodestrukcyjnymi a wandalizmem, rozbojem i napaścią.