Oblicza rozstań i powrotów – o potrzebie wsparcia psychologicznego i terapeutycznego dla rodzin doświadczających rozłąki migracyjnej

Abstrakt

Artykuł stanowi swego rodzaju odpowiedź na pytania dotyczące pracy z dziećmi i rodzinami migracyjnymi z perspektywy systemowego podejścia psychoterapii na podstawie prowadzonych przez autorkę badań empirycznych – wywiadów biograficznych z 84 członkami rodzin migracyjnych. Wyniki tych badań wskazują, że członkowie rodziny migracyjnej doświadczają zmian w rolach i obowiązkach rodzinnych. Członkowie rodziny pozostający w kraju biorą na siebie większą odpowiedzialność za opiekę nad domem i dziećmi oraz zarządzanie finansami. Respondenci odczuwają także brak wsparcia emocjonalnego ze strony migrantów. Ponadto brak fizycznej obecności bliskich prowadzi do poczucia izolacji i samotności. W trakcie wywiadów narratorzy wskazywali na te same cykle separacji i obecności migranta – zarówno realne, jak i subiektywne, a jednocześnie trwające tak samo długo – które wiązały się z przeżywaniem przez nich trudnych emocji. Rozłąka migracyjna często powodowała napięcia emocjonalne w badanych rodzinach. Niepewność co do przyszłości, tęsknota za bliskimi oraz obawa o ich bezpieczeństwo powodowały stres i niepokój. Dla wielu z nich sytuacja wywiadu narracyjnego była pierwszym w życiu momentem, w którym podzielili się swoimi spostrzeżeniami i emocjami związanymi z doświadczeniem rozłąki z rodziną. W artykule w sposób syntetyczny przedstawiono niektóre trudności emocjonalne i wynikające z nich potrzeby wsparcia członków rodzin migracyjnych, na które odpowiedzią może być terapia systemowa.